فرستنده: سحر صیاد رودکار
آماده سازی بیمار و اطاق بمنظور انجام یک فاجعه
یک کار‌شناس ارشد حقوق بین‌الملل گفت: حتی اگر یک دختر یا یک زن ایرانی در سال، بدون رضایت خویش قربانی این عمل شود باید در کنار آن قربانی ایستاد و نسبت به آن اعتراض کرد.
به گزارش ایلنا، اویس حامد توسلی کار‌شناس ارشد حقوق بین‌الملل با ارائه مقاله‌ای از دکتر سوده حامد توسلی، استاد دانشگاه و وکیل پایه یک دادگستری در آخرین جلسه ماهانه انجمن حمایت از حقوق کودکان، که به مناسبت ششم فوریه برابر با هفدهم بهمن و روز جهانی مبارزه با ختنه دختران تهیه شده بود، به ختنه دختران به عنوان شدید‌ترین نوع کودک‌آزاری اشاره کرد
و با علام اینکه این اقدام در ایران چندان رواج نبوده اما مواردی گزارش شده است خاطر نشان کرد: "این بی‌عدالتی حتی اگر تنها در مورد یک فرد اِعمال شود، بی‌عدالتی است و باید با تمام توان در برابر آن ایستادگی کرد تا هم از تسری آن به دیگر افراد جامعه پیش‌گیری شود و هم نفس بی‌عدالتی از بین رود."
وی با اعلام اینکه میزان ختنهٔ زنان در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای اسلامی، عربی و آفریقایی و نیز در مقایسه با برخی از کشورهای جهان ناچیز است، ادامه داد: "اگرچه ختنهٔ زنان و دختران در ایران تنها در بخش‌های محروم، دور افتاده و روستاییِ غرب و جنوب کشور رخ می‌دهد، اما این موضوع به هیچ‌وجه نمی‌تواند سکوت حاکم در مورد این موضوع را در بین حقوق‌دانان، فعالین اجتماعی و دانشگاهیان کشور توجیه کند."
این حقوقدان با ابراز نگرانی از قربانیان این اقدام تصریح کرد: "حتی اگر یک دختر یا یک زن ایرانی در سال، بدون رضایت خویش قربانی این عمل شود باید در کنار آن قربانی ایستاد و نسبت به آن اعتراض کرد؛ حال آنکه این رسم کهنه همچنان در مقیاسی نگران کننده در برخی از مناطق کشور اجرا می‌شود و قربانیان آن در هر سال نه یک نفر بلکه ده‌ها نفر هستند."
حامدتوسلی با ارائه تعریفی از ختنه دختران از سوی سازمان جهانی بهداشت گفت: "بین ۱۳۰ تا ۱۶۰ میلیون دختر و زن در قاره‌های آسیا و آفریقا ختنه شده هستند و سالانه بیش از ۲ میلیون دختر و زن در این دو قاره تحت یکی از انواع ختنه‌های چهارگانهٔ فوق قرار می‌گیرند. تخمین زده می‌شود روزانه حدود ۶ هزار زن و دختر در جهان قربانی این عمل می‌شوند. یعنی هر ۱۵ ثانیه ۱ نفر!!! کار‌شناسان سازمان جهانی بهداشت معتقدند حدود ۸۰% زنان و دختران ختنه شده در قارهٔ آفریقا و ۲۰% از آنان در قارهٔ آسیا هستند."
به گفته وی این رسم بَدَوی در برخی از کشورهای آفریقایی و عربی آنچنان رواج دارد که در سال ۲۰۰۳ میلادی برای مقابله با این سنت غیر منطقی، ۶ فوریه برابر با ۱۷ بهمن از طرف بسیاری از نهادهای معتبر بین‌المللی و مدافع حقوق بشر به عنوان (روز جهانی عدم هر گونه مدارا با مثله کردن زنان و دختران) نام گرفت و پس از مدتی به‌عنوان (روز جهانی مبارزه با ختنهٔ زنان و دختران) مشهور شد.
سوده حامدتوسلی با اشاره به تاریخچه ختنه دختران گفت: "اصولاً مورخین در مورد پیشینهٔ تاریخی ختنه (Circumcision) چه از نوع مردانهٔ آن و چه از نوع زنانهٔ آن به یک نظر واحد و قاطع دست نیافته‌اند. برخی از مورخین بر این باورند که عمل ختنه از هزاران سال پیش در بین برخی اقوام بشر وجود داشته است و ابتدا در بین ساکنین اطراف رود نیل دیده شده است. این افراد برای اثبات ادعای خود به نقاشی‌ای اشاره می‌کنند که در مصر کشف شده و در آن عمل ختنه را در دوران باستان به تصویر کشیده است."
وی ادامه داد: "برخی دیگر با بررسی مومیایی‌های به‌جا مانده از دوران مصر باستان بر این باورند که در برخی از این مومیایی‌ها آثار ختنه مشخص است همچنین دستهٔ دیگری وجود دارند که پیشینه تاریخی ختنه را مربوط به قوم یهود می‌دانند و اعتقاد دارند که ختنه ابتدا در بین آن‌ها دیده شده است و نوعی عمل مذهبی و یا حتی نوعی قربانی دادن در راه خدا بوده است."
وی سپس افزدود: "سازمان ملل متحد در تلاش است تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی ختنهٔ اجباری زنان و دختران را ریشه کن کند و یا دست کم به حداقل برساند که در همین راستا ۱۳ کشور آفریقایی نظیر سنگال، کنیا، بورکینافاسو، جیبوتی، ساحل عاج و مصر با وضع قوانینی برای افرادی که به صورت غیرقانونی اقدام به ختنهٔ دختران و زنان می‌نمایند، جریمه‌های نقدی سنگین و حتی مجازات حبس را پیش‌بینی کرده‌اند. "
حامدتوسلی به نمونه مصر اشاره کرد که؛ کشور مصر در مرحلهٔ نخست در سال ۱۹۹۷ در پی مرگ یک دختر ۱۱ ساله بر اثر شدت خونریزی و عفونت ناشی از ختنه، ختنهٔ زنان را ممنوع اعلام کرد و در گام بعدی در سال ۲۰۰۸ مجلس شورای ملی مصر ختنهٔ زنان را جرم تلقی کرده و برای آن مجازات‌هایی را مشخص کرد. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که ختنهٔ زنان در بسیاری از کشورهای غربی و توسعه یافته نیز ممنوع و غیر قانونی است.
وی سپس به ایران اشاره کرد و گفت: "در ایران نیز در برخی مناطق روستایی و محروم هرمزگان، بوشهر و خوزستان در جنوب کشور و همچنین در برخی نقاط دور افتادهٔ استان‌های ایلام، لرستان، کرمانشاه، کردستان و جنوب آذربایجان غربی، یعنی در حاشیهٔ غربی کشور گاهی این پدیده مشاهده شده است؛ هرچند تعداد موارد ختنهٔ زنان و دختران در غرب و جنوب ایران در مقایسه با برخی کشور‌ها بسیار ناچیز است اما باید تلاش کرد تا همین موارد محدود نیز دیگر تکرار نشوند. زیرا آنقدر دلایل مدافعان این عمل ضعیف بوده و عوارض ناشی از آن شدید که بی‌شک منطق امروز بشر آن را رد می‌کند."
سوده حامدتوسلی سپس به موارد آسیب‌های ختنه دختران و زنان اشاره کرد و در آخر با استناد به مفاد پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک و کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان اشاره کرد و گفت "در کنوانسیون حقوق کودک و کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض از زنان ماده‌ای که مستقیماً از ختنهٔ دختران و زنان نام برده باشد به چشم نمی‌خورد. اما در هر دو کنوانسیون موادی وجود دارد که با این بحث به نوعی در ارتباط هستند."
وی با اشاره به کنوانسیون حمایت از حقوق کودکان و اینکه ختنهٔ دختران خردسال با تمامی چهار اصل فوق در تضاد آشکار است افزود: "در کنوانسیون حقوق کودک چهاراصل زیربنایی وجود دارد که اصل عدم تبعیض (مادهٔ ۲)، اصل رعایت منافع کودکان (مادهٔ ۳). اصل حق زیست و رشد مناسب (مادهٔ ۶) و اصل بها دادن به دیدگاه‌های کودک (ماده ۱۲) از جمله مواردی بوده که ختنه دختران بر اساس تمام این مواد رد شده است."
تجمعی از قربانیان یک فرهنگ بیمار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر