نویسنده: بهمن کشاورز
قانونگذار در قانون مدنی
سن ازدواج دختران را 13 سال تمام اعلام
کرده است
ثبت ازدواج دائم، اجباری است
و عدم ثبت، ضمانت اجرای کیفری دارد.
1-- سن بلوغ شرعی در دختران 9 سال تمام قمری و در پسران 15 سال تمام قمری است. از نظر
شرعی، ازدواج دختران در چنین سنی بلامانع است اما با توجه به مقتضیات جغرافیایی و
فرهنگی و سایر عوامل موثر، در بعضی از کشورها این سن قابل اعمال نیست. مثلا مطمئنا
در کشورهای سردسیر، دختران هشت سال و چند ماهه به هیچ وجه آمادگی ازدواج ندارند. در
عین حال در این که دختران در این سن از نظر روانی و اخلاقی آماده پذیرش مسئولیت
اداره خانواده و تحمل آثار ازدواج باشند هم تردید جدی وجود دارد.
2- از این رو قانونگذار در قانون مدنی در قسمت مربوط به «قابلیت صحی برای ازدواج» در آخرین اصلاح که گمان می‌کنم در سال 85 صورت گرفته، سن ازدواج دختران را 13 سال تمام شمسی اعلام کرده است و در سنین پایین‌تر از این، لازم است از مراجع قضایی، تحصیل اجازه شود. بدیهی است در مورد این که دختران حتی در این سن، آمادگی جسمی و روانی و عصبی و اخلاقی کامل یا کافی برای ازدواج را داشته باشند، جای تامل بسیار است ولی به هر حال، نظر قانون گذار در آن زمان این بوده.
3- در مورد ثبت ازدواج تا آنجا که به خاطر دارم، ثبت ازدواج دائم، اجباری است و عدم ثبت، ضمانت اجرای کیفری دارد. بدیهی است ثبت ازدواج دختری که فاقد قابلیت صحی برای ازدواج باشد، قطعا برای ثبت کننده یا سردفتر ازدواج، مسئولیت انتظامی در پی خواهد داشت مگر این که مقام قضایی چنین چیزی را تجویز کرده باشد که صدور چنین مجوزی به ویژه در مورد دختران کمتر از ده سال از سوی مراجع قضایی بسیار بعید به نظر می‌رسد.
4- تا آنجا که به یاد دارم در مورد ازدواج دختران کوچک در صورتی که این ازدواج منتهی به ضایعات بدنی یا مرگ بشود (که چنین احتمالی وجود دارد) قانونگذار برای ولی قهری، شوهر و عاقد مجازات‌های کیفری بسیار شدیدی مقرر کرده است و گمان نمی‌کنم این قانون نسخ شده باشد.
5-بنابراین برقراری مجازات انتظامی برای کسانی که به ثبت ازدواج کودکان زیر ده سال مبادرت کنند کمترین مجازاتی است که برای چنین عملی می‌توان پیش‌بینی کرد.در صورتی که قانونی که از آن یاد کردم به علتی نسخ شده باشد، قانون گذار باید برای برقراری ضمانت اجرای کیفری شدید در این مورد فکری کند انجمن حماایت از حقوق کودکان 08 آذرماه
2- از این رو قانونگذار در قانون مدنی در قسمت مربوط به «قابلیت صحی برای ازدواج» در آخرین اصلاح که گمان می‌کنم در سال 85 صورت گرفته، سن ازدواج دختران را 13 سال تمام شمسی اعلام کرده است و در سنین پایین‌تر از این، لازم است از مراجع قضایی، تحصیل اجازه شود. بدیهی است در مورد این که دختران حتی در این سن، آمادگی جسمی و روانی و عصبی و اخلاقی کامل یا کافی برای ازدواج را داشته باشند، جای تامل بسیار است ولی به هر حال، نظر قانون گذار در آن زمان این بوده.
3- در مورد ثبت ازدواج تا آنجا که به خاطر دارم، ثبت ازدواج دائم، اجباری است و عدم ثبت، ضمانت اجرای کیفری دارد. بدیهی است ثبت ازدواج دختری که فاقد قابلیت صحی برای ازدواج باشد، قطعا برای ثبت کننده یا سردفتر ازدواج، مسئولیت انتظامی در پی خواهد داشت مگر این که مقام قضایی چنین چیزی را تجویز کرده باشد که صدور چنین مجوزی به ویژه در مورد دختران کمتر از ده سال از سوی مراجع قضایی بسیار بعید به نظر می‌رسد.
4- تا آنجا که به یاد دارم در مورد ازدواج دختران کوچک در صورتی که این ازدواج منتهی به ضایعات بدنی یا مرگ بشود (که چنین احتمالی وجود دارد) قانونگذار برای ولی قهری، شوهر و عاقد مجازات‌های کیفری بسیار شدیدی مقرر کرده است و گمان نمی‌کنم این قانون نسخ شده باشد.
5-بنابراین برقراری مجازات انتظامی برای کسانی که به ثبت ازدواج کودکان زیر ده سال مبادرت کنند کمترین مجازاتی است که برای چنین عملی می‌توان پیش‌بینی کرد.در صورتی که قانونی که از آن یاد کردم به علتی نسخ شده باشد، قانون گذار باید برای برقراری ضمانت اجرای کیفری شدید در این مورد فکری کند انجمن حماایت از حقوق کودکان 08 آذرماه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر